Verpakkingsindustrie

Plastic is fantastic

Herinnert u zich de foto op de voorpagina van een vermoorde eend nog? De plastic ringen van een sixpack om zijn nek, verstrikt in het riet. In een poging zichzelf te bevrijden heeft het beest zich steeds verder in de snijdende strop getrokken. Een getrouwe weergave van de werkelijkheid, zou je zeggen. Maar een foto zegt niet méér dan duizend woorden. Een foto zegt vaak aanmerkelijk mìnder dan duizend woorden. Hoe moet de plastic verpakker, geplaagd door al die jaren aanvallen op zijn vermeende bijdrage aan de afvalberg, nu communiceren? “Goedemorgen, de pers hier, ik bel u even over die gewurgde woerd. Wat is uw commentaar?” Antwoord: “Plastic is fantastic. En trouwens, het is niet mijn schuld.” Dat antwoord is zo mal dat niemand meer luistert.

https://www.youtube.com/watch?v=GPCwKZW_11k

De gewurgde woerd hoort niet tot het domein van de PE/PP verpakker, zelfs niet als hij de producent is van sixpack ringen. Het arme dier is slachtoffer van het gedrag van eindgebruikers, meer in het bijzonder slachtoffer van het afzichtelijke zwerfvervuilende gedrag van mensen die maar achteloos alles dumpen waar ze geen behoefte meer aan hebben. Het Engels heeft er zelfs een werkwoord voor: to litter. In de publieke opinie echter worden de litteraars niet verantwoordelijk gehouden als schurken die het milieu bedreigen. Nee, want immers het publiek heeft al een dader op de korrel: de kunststof industrie. Binnen het frame ‘afval’ en ‘afvalberg’, blijft de industrie gegijzeld als de grote boef die vogels aan hun nek ophangt en plastic soepen blijft genereren. De rol van ‘held’ die met grote innovaties sommige ketens, zoals papier/karton en ook glas is al een heel eind, gesloten heeft, krijgt men niet vanzelf. Duurzaamheid en ‘wegwerpproducten’ zijn sowieso een lastige combinatie voor het publiek. Vruchtbaarder zijn frames die over de functies van verpakkingen gaan, over houdbaarheid, veiligheid, bescherming, hygiëne, stapelbaarheid enzovoorts. Dus over frames die betrekking hebben op energie, transport en distributie of logistiek. In deze frames komen vragen over ingesnoerde schildpadjes en eenden met een gebroken nek niet voor.

Voor producenten van PE/PP is er sinds 1 januari 2016 zwaar weer op til, nu plastic tasjes belast worden. Gratis gebruik is afgeschaft. De oceanen vol plastic soep zijn de aanleiding. Dat de ingrediënten van die soep (vermoedelijk) geen plastic tasjes zijn en zeker geen tasjes uit Europa lijkt niemand te deren. De verpakkingsindustrie werkt met recht fantastisch aan materiaalreductie met behoud van veiligheid en hygiëne, aan (thermische) recyclebaarheid en (biologische) afbreekbaarheid. Met de doelstelling ‘maatschappelijke acceptatie‘ is het aanmerkelijk zorgelijker gesteld.

Onze dienstverlening: Voor producenten van PE/PP is er sinds 1 januari 2016 zwaar weer op til, nu Europa plastic tasjes gaat belasten: de oceanen vol plastic soep zijn allemaal ‘de schuld van de industrie’ zeggen politiek en publiek. Slechts feiten melden in de veronderstelling dat mensen dan wel in zullen zien dat men geen milieucrimineel is, sorteert tot verbijstering van velen uit de industrie, meestal weinig effect. ‘Plastic is fantastic’ kan men pas succesvol uitdragen als men de zwarte piet niet meer heeft, de schurk niet meer is. Wij ontwikkelen public relations en issues management beleid, inclusief een plan van aanpak op (social) media, dat hierop is gericht. Een plan waardoor u kunt bijdragen aan de oplossing van de plastic soep aan de ene kant, en kunt opereren in een beter bij u passend frame aan de andere kant.

Meer over Plastic en Publieke Opinie

Decennialang is de verpakkingsindustrie geteisterd door de associatie met ‘afval’. In de afvalberg-discussie werd de verpakkingsindustrie telkens als ‘schurk’ aangewezen, het slachtoffer was het milieu, de held de milieubeweging. Ook zwerfvuil kan volgens het grote publiek makkelijk op het conto van de industrie geschreven worden, ‘zij produceren immers afval’.

De jaren tussen het laatste decennium van de vorige en het eerste decennium van deze eeuw zijn jaren geweest waarin de (plastic) verpakkers zich onheus beoordeeld en bejegend hebben gevoeld. Kunststof verpakkingen werden altijd beoordeeld als onderdeel van de afvaldiscussie en nooit als onderdeel van de functies van verpakkingen zoals vervoer, houdbaarheid, bescherming, informatievoorziening en zo verder.

Het bekijken van een probleem vanuit een bepaalde visie en daarbij de feiten zoeken, geldt voor de benadering vanuit de afvalberg, maar men kan verwerking en gebruik van plastic ook benaderen vanuit de energieketen, namelijk als het meermalen gebruiken van olie en gas. Als men van het energieperspectief uitgaat en alle feiten die daar bijhoren aan de media heeft gesleten en vooral vindt dat men een zeer milieuvriendelijk product verkoopt, dan is het slecht te verkroppen als men telkens voor milieucrimineel versleten wordt. De ‘benadering’ van (plastic) verpakkingen vanuit het perspectief van afvalberg, van logistiek, transport en distributie, dan wel van het perspectief van de energieketen: het zijn allemaal denkbare frames. In al die frames worden drie rollen gespeeld: schurken, slachtoffers en helden. Welke wilt u?

Voor producenten van polyethyleen boodschappentassen zijn er sinds 1 januari 2016 zware jaren op komst nu Europa heeft besloten tasjes niet meer gratis aan consumenten mee te geven. Feiten melden in de hoop dat mensen dan wel in zullen zien dat u geen milieucrimineel bent sorteert minder effect dan veel mensen denken. Als u in het criminele hoekje van het schadelijke afval zit, dan wordt er niet geluisterd naar andere geluiden. Sterker nog, die worden niet eens gehoord.“Goedemorgen, de pers hier, ik bel u even over die gewurgde woerd. Wat is uw commentaar?” Het antwoord zou kunnen zijn: “Moet u die schurken die het daar neergegooid hebben niet even bellen.” Beter nog, wij kunnen u helpen reframen, waarmee u ervoor zorgt dat dit telefoontje helemaal niet bij u terecht komt.

Vouw dicht

Cliënten en Issues Management Institute betrachten optimale openheid.
Het kan echter voorkomen dat een bedrijf liever niet vermeld wordt op de site.
Dit wordt vanzelfsprekend gerespecteerd.